Drodzy Czytelnicy!

Przed nami już ostatni w tym dziwnym roku numer naszego czasopisma. Zachęcając do lektury życzymy Państwu po prostu lepszego roku 2021. Niech będzie on lepszy, niech będzie normalny, spokojny i przewidywalny.

Czasy pandemiczne przyniosły spore zainteresowanie termowizyjnymi systemami pomiaru temperatury ciała człowieka. Jest to bardzo korzystne rozwiązanie do zdalnej kontroli gorączki osób wchodzących na obiekt. Jednak takie zastosowanie termowizji jest, mam nadzieje, chwilowe i wynika z nadzwyczajnych czasów jakie przyniósł nam ten rok. Termowizja ma przecież wiele więcej zastosowań, a dzięki jej ciągłemu rozwojowi wykorzystywana jest w coraz to nowszych aplikacjach. „Temat wydania” skupia się na przedstawieniu możliwości wysokotemperaturowych kamer termowizyjnych, które powoli zastępują standardowe systemy wizyjne w hutach szkła, energetyce i innych branżach. Dlaczego termowizja wypiera układy wizyjne? Tego dowiecie się Państwo czytając „Temat wydania”.

„Dobra praktyka” to tym razem relacja z wdrożenia w jednej z polskich cukrowni. W procesie produkcji cukru, jednym z krytycznych zagrożeń jest pojawienie się sacharozy w wykorzystanej parze. Przeniknięcie sacharozy do pary skutkuje pojawieniem się kondensatu i oblepianiem kluczowych elementów procesowych. To stanowi zagrożenie dla całego procesu, niesie za sobą konieczności zatrzymania zakładu i może oznaczać zupełną klęskę całej kampanii. Właśnie dlatego Cukrownia Kruszwica szukała rozwiązania zabezpieczającego ich proces na wypadek pojawienia się sacharozy w parze wodnej. Udało się, o czym opowiada autor artykułu.

Tematyka pary wodnej jest także obecna w najnowszej „Akademii automatyki”. Autor w krótki i przystępny sposób opisuje najważniejsze zagrożenia jakie niesie za sobą niewłaściwa konserwacja systemów parowych. Autor charakteryzuje przy tym najważniejsze elementy armatury, które mają na celu zapewnienie prawidłowego działania każdego układu parowego.

Zapraszam do lektury
Wojciech Mutwicki
wiceprezes zarządu